Anabasa

Zerbait galdu izanak sortzen duen artegatasunaren eta zerbait berriaren bila abiatzeko urgentziaren artean mugitzen dira ondarrutarren hirugarren lanaren 10 abestiak. "Anabasa" diskoa galera eta bilaketa etengabearen arteko tentsioan eraikia da; gogoeta existentzial sakon bat eta erantzunen bila abiatutako bide bat aldi berean. Iraganaren zama eta etorkizunaren deia gurutzatzen dira bertan, bizitzaren itsas gorabeheretan murgiltzeko prest. Soinu sendoago eta landuago batekin aurkeztu dira, esperientziaren pisuak eta heldutasunak ekarritako indarrarekin. Erritmoak biziak dira, baina ez kaotikoak; melodiak goibelak, baina ez etsipenetik hurbil. Sentimendu kontrajarrien artean oreka bilatzen dute, zalantzaren eta segurtasunaren arteko dantza musikala osatuz.

"Anabasa" ez da ausazko izenburua. Marea bortitzen ostean geratzen den anabasa ez da geldialdi bat, baizik eta bizitzaren errautsetatik berreraikitzeko abiapuntua. Diskoak dakarren soinu itsaskorra eta testuraduna gorpuzten duen irudia da: zarata eta melodia uztartzen diren gune kaotiko baina kontrolatuan murgiltzen da entzulea, txikitasunaren eta handitasunaren arteko tentsioan. Post-hardcore eta noise rockaren ildotik, baina kutsu pertsonalarekin, Denaren lana aurrerapauso garrantzitsua da euren ibilbidean. Bateria indartsuak eta baxuaren presentzia sendoak sortzen dute oinarria, gitarrek eta ahots aldakorrek norabidea ematen dioten bitartean. "Hondakinen bat", "Basa" eta "Aterperik ez" bezalako abestiek diskoaren tonua ederki adierazten dute, bortizkeria eta hausnarketa uztartuz. Melodia itsaskorrak sortzeko gaitasuna erakusten dute "Atako bandan", eta, aldiz, "Aterperik ez" eta "Lur azpitik" abestietan, zulo ilun eta eremu intimoagoetan zuzen mugitzeko ahalmena dute.

Ekoizpenean egindako lana nabaria da: doinuak garbi entzuten dira, baina horien atzean intentsitate latente bat sumatzen da, momentu bakoitzean azaleratzeko prest. Gitarren distortsioak, erritmo sekzio indartsuak eta ahots sakonek elkarri laguntzen diote, karga emozionala areagotuz. Ez da disko arina, ezta erraz kontsumitzekoa ere; entzunaldi bakoitzean geruza berriak deskubritzeko aukera ematen baitu.

Letrek ere bide beretik dihardute: gatazka pertsonalak eta kolektiboak, egunerokotasunaren kolpeak eta zalantzen artean hazten den borondatea. Haien abestiek arrasto bat uzten dute, entzun eta gero irauten duten horietakoa. Ez dago ezer erraza Anabasan, ez dago formatu estandarretan eroso kabitzen den egiturarik; hori da, hain zuzen, bere indargunea. Hirukoteak bere burua sendotzeko beharra izango balu, lan honek zalantza oro uxatzen du: Dena guztiz kontziente da nondik datorren eta nora doan. Bere ibilbidean momentu erabakigarri bat markatzen du, eta musika alternatiboaren panoraman dagokion lekua aldarrikatzen du.